กายภาพบำบัดในผู้ป่วยภาวะวิกฤต (ฉบับปรับปรุง) / วีระพงษ์ ชิดนอก

การชักประวัติทางกายภาพบำบัดระบบทางเดินหายใจ และไหลเวียนโลหิตในผู้ป่วยภาวะวิกฤต -- การตรวจประเมินทางกายภาพบำบัดระบบทางเดินหายใจและไหลเวียนโลหิตในผู้ป่วยภาวะวิกฤต -- ผลตรวจทางห้องปฎิบัติการและสัญญาณชีพเพื่อการตัดสินใจให้การรักษาทางกายภาพบำบัด -- คลื่นไฟฟ้าหัวใจสำหรับนักกายภาพบำบัด -- ภาพถ่ายรังสีทรวงอกสำหรับนักกายภาพบำบัด -- ปัญหาทางกายภาพบำบัดระบบทางเดินหายใจและไหลเวียนโลหิตในผู้ป่วยภาวะวิกฤต -- กายภาพบำบัดในผู้ป่วยภาวะวิกฤตที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ -- กายภาพบำบัดในผู้ป่วยภาวะวิกฤตที่ได้รับการบำบัดด้วยออกซิเจน -- เทคนิคการรักษาทางกายภาพบำบัดสำหรับผู้ป่วยภาวะวิกฤต -- โปรแกรมการเคลื่อนไหวร่างกายทางกายภาพบำบัดในผู้ป่วยภาวะวิกฤต.

นักกายภาพบำบัด มีบทบาทสำคัญในการประยุกต์ใช้เทคนิคการรักษาทางกายภาพบำบัด เพื่อการบำบัดภาวะกล้ามเนื้ออ่อนแรงและข้อต่อติดการฝึกความแข็งแรงกล้ามเนื้อหายใจ การระบายเสมหะด้วยเทคนิคแบบต่าง ๆ ช่วยให้ผู้ป่วยหย่าเครื่องช่วยหายใจได้เร็วขึ้นจากภาวะวิกฤตของผู้ป่วยด้วยพยาธิสภาพของโรค การนอนบนเตียงเป็นเวลานาน และไม่ได้เคลื่อนไหวร่างกาย สามารถลดปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ ทำให้ผู้ป่วยสามารถกลับมาทำกิจกรรมต่าง ๆ และสามารถหายใจเองได้เร็วขึ้น ทั้งนี้นักกายภาพบำบัดควรทำการรักษาผู้ป่วยแบบองค์รวม โดยการวิเคราะห์ปัญหาผู้ป่วย วางแผนการรักษา และทำการรักษาให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีในระยะยาวสำหรับผู้ป่วย